به نام خداوند لوح و قلم حقیقت نگار وجود و عدم
خدایی که داننده رازهاست نخستین سر آغاز آغازهاست
سلام و درود بر اندیشه مهرورز تان
بعضی وقتها ما در حالت بی حوصلگی و بی انگیزگی قرار می گیریم در حالی که علتش رو نمی دونیم.
فکر کن ما یه لیوان داریم که گنجایش ۵۰۰ سی سی مایعات رو داره ما در مرحله اول ۱۰۰ سی سی در اون می ریزیم حالا گنجایش اون ۴۰۰ سی سی ظرفیت باقی مانده داره و دوباره ۱۰۰ سی سی دیگه و ؛۱۰۰ سی سی دیگه ما فقط پنج بار می تونیم این کار را انجام بدیم. و برای ششمین بار باید مکث کنیم ابتدا ۱۰۰ سی سی از اون رو خالی کنیم.تا بتونیم دوباره بارگیری جدید انجام بدیم.
بعضی وقتا ترمز کنیم و بعضی از ظرفیت ها را تغییر بدیم.
گاهی بیحوصله میشیم و خودمونم نمیفهمیم چی شده. انگار یه لیوان توی سرمون داریم که هر بار یه کم از انرژیمون رو میریزه بیرون و کمکم پر میشه. وقتی پر شد، دیگه جا نداره چیزی توش بریزیم و طبیعیه که احساس سنگینی و بیانگیزگی کنیم. دقیقا همونجاییه که باید ترمز کنیم و یکم از اون لیوان خالی کنیم تا دوباره جا باز بشه.
خالیکردن لیوان همیشه یه کار عجیبوغریب نیست. خیلی وقتا یه نفس عمیق، یه قدم زدن کوتاه، یا حتی چند دقیقه چشم بستن خودش میتونه نیملیوان انرژی آزاد کنه. آدما فکر میکنن باید کارهای بزرگ بکنن تا حالشون بهتر بشه، ولی بیشتر وقتها همین چیزهای کوچیکه که تاثیرش زیاده.
اگه دیدی بیدلیل بیحوصلهای، یه لحظه وایسا و ببین امروز یا این هفته چی چیزهایی ازت انرژی گرفته. مجبور نیستی دقیقش رو بدونی، همین که قبول کنی ظرفیتت پر شده، نصف راه برگشته. بعدش یه کار کوچیک بکن که بهت حس سبک شدن بده؛ یه لیوان آب، چند تا نفس، عوض کردن محیط، یا فقط تکیه دادن و چند لحظه فکر نکردن.
بدنت و ذهنت معمولا خودشون میفهمن کی وقت توقفه، فقط باید اجازه بدی حرف بزنن. گاهی با پنج دقیقه استراحت، یه عالمه جا باز میشه برای ادامهٔ روزت. مهم اینه که قبل از خسته شدن کامل، خودت رو ترمیم کنی. این کار نه تنبلیه، نه وقتتلفکردن؛ یه جور نگهداری از خودته، مثل همون خالی کردن ۱۰۰ سیسی لیوان. وقتی این کار رو بهموقع انجام بدی، هم انگیزهت بیشتر میشه، هم روزهات رو بهتر جمع میکنی.
#ارتباطات_موثر
#عباس_رحمتی
#کارآفرینی
