به نام حضرت دوست
که هر چه داریم از اوست
خوب در ادامه بحث قبل در ارتباط موثر با این که می خواستیم ببینیم چه کاره ایم آیا به درخواست واقعی خود از دیگران پی برده ایم؟
یکی از رفتارهایی که می تواند در رابطه بین ما و دیگران اثر فوق العاده خوبی داشته باشد این است که :
دیگران را از توقعاتی که از ایشان داریم آگاه کنیم و در راه رسیدن به نقاط مشترک به همدیگر کمک نماییم.
یعنی من از شما انتظار دارم که در موقع صحبت به من نگاه کنید. ولی شما به خاطر سبک یاد گیری مختص خودتان هنگام صحبت با دیگری از تماس چشمی زیاد استفاده نمی کنید و با تمرکز بر روی وسیله ای یا شیی تمرکز خود را به دست می آورید.
خوب این ابتدای ناراحتی من از شما خواهد بود .در این زمان چه باید انجام دهیم؟
می توانیم به ناراحتی خود ادامه دهیم و با اکراه به صحبت خود ادامه دهیم.
می توانم با عصبانیت به شما تذکر دهم : « هی با تو دارم حرف می زنم» این جمله چه حسی به شما می دهد؟
می توان توقع خویش را بیان کنم :
ببین من دوست دارم موقعی که با شما صحبت می کنم به من نگاه کنی . عدم نگاه شما حس بدی به من می دهد .میشه لطف کنی در زمان صحبت با من این کار ارانجام ندهی. منم قول می دم صحبتم رو کوتاه کنم.
خوب وقتی توقع خودتون را بیان کردید برای بهتر شدن اثر بخشی ارتباط شما با طرف مقابل او را راهنمایی کنید:
- میتونی موقع صحبت کردن همزمان با این که به من نگاه می کنی گاهی یاداشت برداری هم بکنی.
فراموش نکنید این نکته ساده رعایتش موجب افزایش اثر ارتباطی شما تا حد زیادی خواهد شد بنابر این
دیگران را از وضعیتی که در قبال شما دارند آگاهشان کنید به انها بگویید که از ایشان چه انتظاری دارید و برای بر آورده شدن خواسته خویش ایشان را ارهنمایی نمایید.
موفق و پیروز باشیم.
