سلام و درود
در محضر عزیزانی بودم که دستی بر آتش دارند و تجر به های متفاوتی دارند و صحبت آنها در بین خودشان در مورد شرایط فعلی کسب و کار ها در ایران بود و مطالب جالبی داشتند که با اجازه آنها یاد داشت برداری می کردم برای خودم.پس از مطالعه نوشتار ها نکات خوبی دیدم گفتم با بقیه عزیزان به اشتراک بگذارم.
در شرایط پیچیده اقتصادی و سیاسی ایران، توصیه های زیر برای فعالان اقتصادی، تولیدکنندگان، کارآفرینان و کارگران قابل توجه است. این پیشنهادات با توجه به چالشهای تورم، تحریمها، نوسانات ارزی و عدم قطعیت سیاسی تنظیم شده اند:
۱. برای صنعتگران و تولیدکنندگان:
تنوع بخشی به بازارها و محصولات:
کاهش وابستگی به بازارهای خارجی (به ویژه ایالات متحده و اروپا) و تمرکز بر صادرات به کشورهای همسایه (مانند عراق، افغانستان، پاکستان) یا بازارهای دورتر (مانند آفریقا و آسیای مرکزی).
تولید محصولات جایگزین واردات برای کاهش اثرات تحریمها.
بهبود بهره وری و کاهش هزینه ها:
استفاده از فناوری و اتوماسیون برای کاهش هزینه های نیروی انسانی و افزایش سرعت تولید.
مدیریت بهینه انرژی (مثلاً استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر) برای مقابله با گرانی برق و سوخت.
همکاریهای داخلی:
تشکیل تعاونیهای تولیدی برای خرید مشترک مواد اولیه و کاهش هزینه ها.
همکاری با دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی برای نوآوری و ارتقای کیفیت محصولات.
۲. برای کسب وکارها و کارآفرینان:
تمرکز بر نیازهای داخلی:
سرمایه گذاری در بخشها مقاوم در برابر تورم، مانند کشاورزی، داروسازی، فناوری اطلاعات و خدمات ضروری (غذا، بهداشت).
توسعه استارتآپ های مبتنی بر فناوری (مانند پلت فرمهای آنلاین، خدمات مالی دیجیتال) که کمتر تحت تأثیر تحریم ها قرار میگیرند.
مدیریت ریسک و انعطاف پذیری:
تنوع در منابع تأمین مالی (مثلاً استفاده از سرمایه خطرپذیر داخلی یا جذب سرمایه از طریق بورس).
برنامه ریزی برای سناریوهای مختلف (مثلاً تشدید تحریمها یا نوسانات شدید ارزی).
استفاده از فرصتهای غیرمستقیم:
صادرات غیرنفتی (مانند فرش، صنایع دستی، مواد غذایی) از طریق کانالهای غیررسمی یا کمتر تحت نظارت.
تولید محصولات لوکس یا تجارب فرهنگی برای جذب توریستهای داخلی و مناطق آزاد.
۳. برای کارگران و نیروی انسانی:
توسعه مهارتهای تخصصی:
یادگیری مهارتهای دیجیتال (مانند برنامه نویسی، تحلیل داده ها) یا حرفه های مقاوم در برابر بحران (مانند مکانیک، برق، پزشکی).
شرکت در دوره های آموزشی دولتی یا خصوصی برای افزایش ارزش خود در بازار کار.
مدیریت مالی شخصی:
پس انداز در ارزشمندترین داراییها (طلا، ارزهای پایدار) یا سرمایه گذاری در بخش املاک (با احتیاط به دلیل نوسانات).
کاهش هزینه های غیرضروری و تمرکز بر مصارف اساسی.
هماهنگی با کارفرمایان:
مذاکره برای افزایش دستمزد بر اساس تورم یا درخواست پرداخت بخشی از حقوق به صورت کالا یا خدمات.
۴. برای تمامی فعالان اقتصادی:
رهگیری تغییرات سیاسی و اقتصادی:
پیگیری سیاستهای دولت (مانند یارانه ها، تسهیلات بانکی) و استفاده بهینه از آنها.
آمادگی برای تغییر استراتژی در صورت تغییر قوانین بین المللی یا تحریمهای جدید.
ایجاد شبکه های حمایتی:
تشکیل گروههای صنفی یا انجمنهای حرفه ای برای اشتراک منابع و لابیگری در سیاستها.
همکاری با سازمانهای غیردولتی یا بین المللی برای دسترسی به منابع مالی و فنی.
حفظ امید و نوآوری:
تاریخچه ایران نشان میدهد که بحرانها باعث شکوفایی خلاقیت و مقاومت شده اند. تمرکز بر فرصتهای کوچک و پایدار میتواند راهگشا باشد.
نتیجه گیری:
در شرایط فعلی، انعطافپذیری ، نوآوری و هماهنگی داخلی کلید موفقیت است. با وجود فشارهای اقتصادی، تجربه سالهای گذشته نشان میدهد که ایرانیان توانایی تبدیل بحرانها به فرصت را دارند. برنامه ریزی بلندمدت، کاهش وابستگی به عوامل خارجی و تکیه بر ظرفیتهای داخلی میتواند پایه ای استوار برای سالهای آینده باشد.
شرایط به اندازه کافی تنش زا هست بنابراین به گسترش اخبار منفی کمک نکنیم و با هم اندیشی با همدیگر به دنبال راهکار های سازنده برای رشد باشیم.شبکه ها خود اخبار زیاد منتشر می کنند.
این نوشتار چکیده برداشت آزاد بنده از سخنان چند نفر در یک محفل خصوصی برای رشد صنعت خودشان بوده است و جای نقد دارد.
#عباس_رحمتی
#ارتباطات_موثر
#کارآفرینی
#Abbas_Rahmati
