سلام و درود
نگاهی انتقادی به دانشگاه هاروارد
در این کتاب نویسنده توضیح می دهد که چگونه هاروارد و سایر دانشگاه های بزرگ ، دیدشان را نسبت به هدف اساسی تحصیلات دوره کارشناسی از دست داده اند.
مولف در این باره معتقد است، آموزش به معنی تدریس تاریخ ها، فرمول ها، قوانین، اسامی و مکان ها نیست. در واقع آموزش به هیچ وجه محدود به تدریس کلاسی نمی شود. یادگیری در دانشگاه های تحقیقاتی بزرگ گاهی عالی است و گاهی هم نیست، ولی فارغ التحصیلان این کالج ها چه کلاس های خوبی را گذرانده باشند، چه کلاس هایشان بد بوده باشد، وقتی پس از مدتی دفتر و دست نوشته هایشان را نگاه می کنند، می فهمند تقریبا هیچ کدام از اعداد و ارقامی و شکل هایی را که آموخته اند، ملکه ذهنشان نشده است.
آن ها احتمالا یک آموزگار خوب را خیلی بهتر از آنچه به ایشان آموخته است، به خاطر خواهند آورد.
یکی از مهمترین کتابهایی که به تحلیل انتقادی نظام آموزشی دانشگاه هاروارد پرداخته، کتاب «نگاهی انتقادی به دانشگاه هاروارد» (Excellence Without a Soul) نوشته هری لویس (Harry R. Lewis) است. این کتاب توسط « مرتضی مردیها »به فارسی ترجمه شده و توسط پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی منتشر شده است.
معرفی کتاب:
هری لویس، که خود بیش از ۳۰ سال استاد و رئیس کالج هاروارد بوده، در این کتاب به نقد سیستم آموزشی این دانشگاه میپردازد. او معتقد است هاروارد با وجود دستاوردهای علمی و شهرت جهانی، از مأموریت اصلی خود—یعنی پرورش انسانهای خردمند و اخلاقمدار — دور افتاده است. به جای آن، این دانشگاه به یک ماشین تولید مدارک تبدیل شده که دانشجویان را بیشتر به مصرفکنندگان دانش تبدیل میکند تا متفکران مستقل .
نقاط کلیدی نقد لویس به هاروارد:
۱. فقدان تربیت اخلاقی و انسانی:
– لویس میگوید هاروارد در دوره کارشناسی، دانشجویان را با انبوهی از اطلاعات پر میکند، اما به آنها نمیآموزد که چگونه انسانهای بهتری باشند.
– او از اساتید انتقاد میکند که بیشتر به پژوهش و رتبههای علمی فکر میکنند تا به مسئولیتپذیری اجتماعی دانشجویان .
۲. تجاریشدن آموزش:
– دانشگاه هاروارد به جای تعلیم و تربیت ، به دنبال رضایت مشتریان (یعنی دانشجویان و سرمایهگذاران) است.
– این امر منجر به آسانگیری در نمرهدهی و کاهش استانداردهای آموزشی شده است .
۳. حاکمیت رقابت بیروح:
– سیستم آموزشی هاروارد به جای تشویق همکاری و تفکر انتقادی، رقابت فردی را ترویج میکند.
– دانشجویان بیشتر به نمره و رزومه فکر میکنند تا به یادگیری عمیق .
۴. فقدان فلسفه زندگی در برنامههای درسی:
– لویس معتقد است دانشگاه باید به دانشجویان کمک کند تا چگونه زندگی کنند، نه فقط چگونه شغل پردرآمدی پیدا کنند.
– اما برنامههای درسی هاروارد بیشتر تکنیکمحور هستند تا انسانمحور .
پیام اصلی کتاب
لویس در پایان کتاب پیشنهاد میکند که دانشگاهها باید به مأموریت اصلی خود بازگردند:
– تربیت شهروندان مسئول به جای تولید فارغالتحصیلان صرفاً فنی.
– تقویت اخلاق و خردورزی در کنار پیشرفت علمی.
– ایجاد توازن بین پژوهش و آموزش، بهگونهای که اساتید بیشتر با دانشجویان تعامل داشته باشند .
چرا این کتاب مهم است؟
– این کتاب نهتنها هاروارد، بلکه کل نظام آموزش عالی غرب را نقد میکند.
– بسیاری از مشکلات مطرحشده در این کتاب (مثل تجاریشدن دانشگاهها) در « ایران و دیگر کشورها » نیز دیده میشود .
جهت آشنایی مختصر با کتاب مطالعه بفرمایید:
ادامه دارد.
#عباس_رحمتی
#ارتباطات_موثر
#کارآفرینی
#Abbas_Rahmati